Bark zamrożony to zapalenie i włóknienie torebki stawowej. Jest to częste schorzenie spowodowane urazem, przeciążeniem, unieruchomieniem lub zabiegami w okolicy barku.
Choroba najczęściej rozwija się u kobiet między 40 a 50 rokiem życia. Choć bark zamrożony może mieć podłoże idiopatyczne, istnieją także choroby wewnętrzne, które mogą predysponować do schorzenia. Należą do nich cukrzyca, nadczynność tarczycy, hipercholesterolemia, choroba niedokrwienna serca oraz zapalenie stawów. Schorzenie charakteryzuje się narastającym bólem oraz ograniczeniem ruchomości w stawie barkowym.
Zapalenie przebiega w trzech fazach:
- Faza „zamrażania” trwa 3–6 miesięcy. W tym czasie występuje silny ból, nasilający się w nocy, który może promieniować wzdłuż ramienia. Z czasem pojawia się ograniczenie ruchomości w stawie ramiennym.
- Faza „zamrożenia” trwa 3–18 miesięcy. Charakteryzuje się postępującym sztywnieniem, co prowadzi do znacznego ograniczenia ruchomości w stawie. Utrudnia to wykonywanie codziennych czynności, takich jak czesanie włosów czy zapinanie pasów bezpieczeństwa.
- Faza „rozmrażania” trwa 3–6 miesięcy. W tej fazie następuje odzyskiwanie zakresu ruchomości w stawie.
healingRehabilitacja
Leczenie:
- terapia manualna;
- ćwiczenia;
- masaż mięśniowo-powięziowy;
- masaż tkanek głębokich.
Fizykoterapia nowoczesna:
- fala uderzeniowa;
- Salus Talent;
- laser wysokoenergetyczny.
Fizykoterapia tradycyjna:
- laser punktowy;
- ultradźwięki;
- prądy TENS;
- lapma Sollux z filtrem czerwonym;
- pole magnetyczne.
medical_servicesStosowane leczenie
Leczenie zależy od fazy zaawansowania schorzenia. Stosuje się leki przeciwzapalne, przeciwbólowe oraz fizykoterapię.
