Kategoria zabiegu: Terapia manualna

Fizjoterapia uroginekologiczna to stosunkowo nowa dziedzina, w której terapeuci pracują z dysfunkcjami układu moczowo-płciowego. Jej głównym założeniem jest przywrócenie kobietom komfortu w zakresie pracy dna miednicy, a także towarzyszenie im w przygotowaniu do ciąży i porodu.

Na czym polega fizjoterapia uroginekologiczna?

Najważniejszym zadaniem fizjoterapii uroginekologicznej jest przede wszystkim nauka świadomości ciała pacjentki, utrwalenie prawidłowych wzorców ruchowych i redukcja negatywnych nawyków. W zależności od problemu, z jakim zgłasza się pacjentka do gabinetu, przeprowadza się terapię opartą na metodach zaciągniętych z terapii manualnej, terapii ruchem i treningu medycznego oraz pracy z oddechem. Istotną rolę stanowi zaangażowanie i praca własna pacjentki po otrzymaniu zaleceń i instruktażu od terapeuty – zwłaszcza z zakresu nawyków toaletowych, sposobu oddychania i ruchu, a także ćwiczeń wzmacniających i mobilizujących stawy nie tylko miednicy, ale i całego ciała.

Jak wygląda pierwsza wizyta u fizjoterapeuty uroginekologicznego?

Kluczem do skutecznie przeprowadzonej terapii jest szczegółowy wywiad, od którego powinna zacząć się pierwsza wizyta u fizjoterapeuty. Podczas rozmowy ustala się przede wszystkim cel terapii i dolegliwości, z jakimi pacjentka przychodzi do gabinetu. Badanie pacjentki rozpoczyna się zazwyczaj od analizy postawy ciała, sposobu jej poruszania i oddychania. Fizjoterapeuta może przeprowadzić szereg testów funkcjonalnych i palpacyjnych w celu poszukiwania przyczyn dolegliwości, jakie zgłasza pacjentka. Ocenia się między innymi sposób i jakość wykonywanych ruchów, ewentualne wystąpienie dolegliwości, napięcie tkanek miękkich w obrębie miednicy (ud, pośladków, krocza, pleców). Dodatkowym etapem wizyty w gabinecie fizjoterapeuty uroginekologicznego może być badanie per vaginum lub per rectum. Stosuje się je jedynie w sytuacjach, gdzie występują wskazania do jego przeprowadzenia, oraz po jednoznacznej zgodzie pacjentki. Wyciągnięte na podstawie wywiadu i badań wnioski umożliwiają fizjoterapeucie zdiagnozowanie problemu i zaproponowanie odpowiedniej terapii uroginekologicznej.

Kiedy należy zgłosić się na terapię uroginekologiczną?

Obecnie istnieje cały wachlarz wywodzących się z układu moczowo-płciowego dolegliwości, z którymi pacjentki zgłaszają się do gabinetu fizjoterapeuty uroginekologicznego, i które wymagają dokładnej diagnostyki i wdrożenia odpowiedniego planu leczenia. Dolegliwości, o których mowa, można podzielić na konkretne dziedziny:

• urologiczna – nietrzymanie moczu lub kału, zaburzenia mikcji (częstomocz, problemy z odczuwaniem parcia na pęcherz, pęcherz nadreaktywny),
• ginekologiczna – endometrioza, bolesne miesiączki, obniżenie narządów rodnych, bóle w okresie ciąży, przygotowanie do porodu, opieka w trakcie połogu i powrót do formy po urodzeniu dziecka, rozejście mięśni prostych brzucha, blizna po cesarskim cięciu lub nacięciu krocza,
• seksuologiczna – bolesne współżycie, pochwica, wulwodynia, brak satysfakcji seksualnej.

Na terapię uroginekologiczną warto zgłosić się wielu sytuacjach. Odpowiednio poprowadzone leczenie może pomóc pacjentkom uporać się z różnymi dysfunkcjami dotyczącymi obszaru miednicy, co ma na celu znacznie poprawić ich jakość życia codziennego.

Staw skroniowo-żuchwowy – Co warto wiedzieć?

Staw skroniowo-żuchwowy zbudowany jest z kłykcia żuchwy oraz dołu żuchwowego kości skroniowej. Pomiędzy nimi znajduje się krążek stawowy. Staw ten jest otoczony torebką stawową, więzadłami, mięśniami, a także licznymi gałązkami nerwowymi i naczyniami krwionośnymi. Odpowiada on za otwieranie, zamykanie oraz wysuwanie i cofanie żuchwy. Dzięki tym funkcjom staw skroniowo-żuchwowy umożliwia jedzenie, ziewanie i mówienie. Szacuje się, że wykonuje blisko dwa tysiące ruchów dziennie.

Funkcjonalne powiązanie stawu skroniowo-żuchwowego z odcinkiem szyjnym i piersiowym kręgosłupa oraz miednicą sprawia, że jest on jednym z najczęściej używanych stawów w ciągu dnia. Przeciążenie lub uraz stawu może prowadzić do nieprawidłowego funkcjonowania całego aparatu ruchu, układu nerwowego oraz krwionośnego.

Wskazania do terapii stawu skroniowo-żuchwowego

Terapia stawu skroniowo-żuchwowego jest wskazana w przypadku:

• bruksizmu,
• bólów i zawrotów głowy,
• napięć karku, pleców oraz ramion,
• bólów uszu i oczu, szumów w uszach,
• trzasków lub uczucia przeskakiwania w stawie,
• zapalenia stawu,
• bólu podczas przeżuwania i połykania pokarmów,
• blokowania się żuchwy po szerokim otwarciu,
• ograniczonej lub nadmiernej ruchomości w stawie,
• leczenia ortodontycznego – w trakcie lub po jego zakończeniu,
• stanów po chirurgii szczękowej.

Terapia stawu skroniowo-żuchwowego

W terapii stawów skroniowo-żuchwowych wykorzystuje się różne techniki. Obejmują one terapię manualną, mobilizację tkanek miękkich, poizometryczną relaksację mięśni oraz kinesiotaping. Fizjoterapia może przyczynić się do przywrócenia prawidłowego funkcjonowania stawu. Skutkiem terapii będzie eliminacja bólu i dyskomfortu oraz ograniczeń ruchomości. Dodatkowo terapia hamuje postęp patologii w obrębie głowy i kręgosłupa.

Kiedy skonsultować się z fizjoterapeutą?

Jeśli zauważysz u siebie objawy takie jak sztywność, ból, napięcie lub niepokojące trzaskanie w obrębie stawu skroniowo-żuchwowego, zgłoś się na konsultację fizjoterapeutyczną.

Trening funkcjonalny dostosowujemy do każdej grupy wiekowej, aby spełnić indywidualne potrzeby pacjentów. Nasi specjaliści dobierają ćwiczenia zgodnie z możliwościami każdego uczestnika, co pozwala skutecznie poprawić sprawność ruchową, koordynację i równowagę.

Dzięki treningowi funkcjonalnemu przywracamy prawidłowe wzorce ruchowe bez obciążania stawów. Angażujemy także mięśnie głębokie do pracy, co sprzyja ich wzmocnieniu, a jednocześnie nie prowadzi do nadmiernego wzrostu masy mięśniowej.

Kinesiology taping to metoda terapeutyczna, która polega na oklejaniu wybranych części ciała elastycznymi plastrami. Opracował ją japoński doktor Kenzo Kase w latach 70. XX wieku, a największą popularność zdobyła w latach 90.

Plastry wykonane są z bawełny i kleju akrylowego. Mają grubość i ciężar zbliżony do skóry, a ich rozciągliwość zwiększa przestrzeń między skórą a mięśniami, co pozwala na odciążenie. Plastry przepuszczają powietrze, są wodoodporne i hipoalergiczne. Można je nosić przez kilka dni. Kinesiology taping stosuje się z powodzeniem u sportowców, aby stabilizować stawy przed zawodami lub treningami oraz po kontuzjach.

Przed aplikacją plastra należy oczyścić miejsce, z którego usunięto owłosienie. Nie pokrywaj miejsca aplikacji kremem ani maścią.

Terapia manualna stanowi bezpieczną i skuteczną formę usprawniania pacjentów z dysfunkcjami mięśniowo – szkieletowymi oraz schorzeniami układu nerwowego. Jest to metoda rehabilitacji polegająca na szczegółowym badaniu, a także postawieniu precyzyjnej diagnozy oraz leczeniu z wykorzystaniem dużego zakresu technik manualnych.

Terapeuta przeprowadza z pacjentem szczegółowy wywiad w celu poznania funkcjonalnego problemu pacjenta oraz ustalenia planu leczenia.
Dzięki zastosowaniu terapii manualnej możliwe jest:

• skrócenie czasu leczenia,
• przyspieszenie powrotu do normalnych aktywności i pracy,
• poprawa sprawności i wytrzymałości,
• zwiększenie zakresu ruchomości stawów,
• zmniejszenie dolegliwości bólowych,
• czasem również uniknięcie farmakoterapii, która może wiązać się ze skutkami ubocznymi.

Przed terapią manualną, w celu przygotowania do zabiegu, zaleca się fizykoterapię, aby rozgrzać i rozluźnić tkanki.